Geef nooit op; over doorgaan in moeilijke tijden

Dat liedje (Geef nooit op) herken ik nog uit een #90s kindershow van vroeger. En zo gaat dat met clichés. Dat woord cliché heeft vaak een nare intonatie. Maar komt echt wel ergens vandaan. Vaak versimpeld, gekomen uit (soms heftige) #levenservaringen. Geef nooit op. Doorgaan in moeilijke tijden, hoe doe je dat?

Lees dit blog als je graag een #omdenker, #mindtwist, of beetje #psychoeducatie wenst. In tijden van tumult. Als je het allemaal even niet meer weet.

Thomas Edison zegt het een beetje hard en ouderwets. Opgeven is een onderdeel van zwakte. Maar zijn tweede zin is positiever; wil je zekerheid over je succesvolle uitkomst? Blijf proberen!

Maar dan. Je bent als zo moe. Je #gedachten (je #ego, je #monkeybrain of part X zoals Phil Stutz het zegt) komt daartussen; Waarom overkomt mij dit.? Ik probeer zo hard en alles wat ik doe mislukt. Volgens Phil wil dit gedeelte van onszelf (wat we overigens altijd zullen meedragen) ons saboteren. En luister je ernaar. Dan wordt je gesaboteerd. Of #vastgehaakt, om in #ACT termen te spreken. En zo ga je (je raad het al) niet verder komen in je #leven. En even voor je beeld, Phil komt uit een jeugd waarin hij al vroeg volwassen moest worden en kampt al heel lang met de ziekte van Parkinson. Dat heeft hem er in ieder geval niet van weerhouden (en ik denk zelfs aangezet tot) het mooie werk doen wat hij doet als psychiater nu. Dat #ongemak, die vervelende situatie en bijbehorende #emoties, gedachten zijn een motor voor persoonlijke #groei. Denk eens aan jezelf. Wat was voor jou een zeer lastige periode of gebeurtenis. En wat deed je daarna anders? Als mens groei je continue. En ik vraag niet per se naar iets groots, maar een kleine verandering bij jou kan al voor een groots effect zorgen.

We willen geen gedoe. We willen niet dat ons iets overkomt. We willen rust. Maar dit is geen statisch plaatje. Vaak willen we naar een droombeeld dat we hebben. ‘Als ik dit of dat bereikt heb dan kan mijn geluk beginnen’ denken we dan. Maar dit werkt in de praktijk niet. Er zijn tal van mensen die hun droombeeld hebben bereikt, en daarna leegte voelen, of zelfs in depressie geraken. Shoot, dit is het niet. Maar wat dan wel?

Lees hier verder als je vanuit de socials naar dit blog bericht komt

Het eerste besef wat helpend is is dat je dus altijd die gedachten zal hebben. En het is zinloos om ze weg te duwen. Wegduwen is namelijk hard werken. Probeer ze met je mee te nemen, als onderdeel dat gewoon hoort bij jouw mens zijn. Dit is een stukje Mindfulness en ACT. Rust in je hoofd, zoals Phil Stutz zo mooi verwoord is een actieve staat, die continue veranderd (dynamisch is). Je moet zelf aan de slag met jouw innerlijke mindset, om jouw status qua van rust in je hoofd en lijf te vinden. Dat is voor de ene mens anders dan voor de andere. Daar focus ik ook altijd enorm op als mensen bij mij in de praktijk komen voor een traject. De grootse fout (hoewel heel menselijk en natuurlijk) die je kan maken als je je down voelt, is om te stoppen met alles, niet meer doorgaan. Om de zorg voor je lichaam on hold te zetten, door bijvoorbeeld alleen maar op de bank te zitten en niet meer een wandeling te maken. Een passieve staat in te gaan dus. De andere fout is om mensen en relaties te gaan negeren. Ga erop uit, ook als je je rot voelt. Spreek met iemand af. Want als je dat doet, dat heb je toch weer connectie met de mensheid. Want 1 mens creëert geen veld, om in energie termen te spreken ook, om een veld te creëren zijn minimaal twee mensen nodig, twee onderdeeltjes.

En als dat gebeurd komen we aan bij ons hoogste goed; Ken uzelf. Jij bent degene die je hele leven met jou moet leven. Stoppen we bij een pijnlijke gebeurtenis, groeien we niet verder en negeren we als het ware ook een deel van onszelf (we negeren dan onze schaduwkant). Maar gaan we door. Met de pijn / angst onder de arm. Dan gaan we ons weer levend voelen. Dan is er die kans op succes zoals Edison zegt. En bij alles wat je onderneemt, zal altijd wel ergens een negatieve smet zitten. Stop niet omdat iets niet aan je verwachting of droombeeld voldoet. Of omdat het anders uitpakt. Ga door. Haak jezelf los. En ga verder. Neem je eigen gedachten die altijd door babbelen ook niet te serieus. Daar ligt het antwoord namelijk niet. Zie het anders (omdenken) als spelen. Zoals Einstein zegt is de hoogste vorm van onderzoek doen (ook naar jezelf) om te spelen. Doorgaan. Ga en ervaar. Speel en leer. Val en sta op. Hoe spannend het ook is. Kom uit je comfortzone en ga ervoor. De uitkomst is onzeker. Maar nogmaals, als we niet doorgaan en proberen, komen we nooit ergens. En uit verschillende wetenschappelijke onderzoeken is ook keer op keer bewezen dat mensen op het einde van hun even de grootste spijt hebben van de dingen die ze NIET hebben gedaan, of ondernomen. En dus niet van hun mislukkingen of de keren dat ze op hun bek zijn gegaan. Ik zei overigens niet dat dit allemaal makkelijk was. Nee, het kost arbeid en inzet. Devotie aan jezelf. Aan jouw proces. Aan jouw groei als mens zijn. Het gaat erom hoe je dus deze reis van het leven maakt, en niet om de uitkomst (dat droombeeld). Doe deze reis actief, met compassie voor jezelf. Je moet het geloof hebben dat wat er ook gebeurd, er ook altijd iets waardevols voor jou bij zit. En mijn mening daarover is dat je dit makkelijker vind als je dichtbij je eigen waarden blijft. En dichtbij je eigen waarden blijven is luisteren naar jezelf, en voelen wat jou blij maakt, luisteren naar je intuïtie. Wat past bij jou? Volg die weg. Vier de kleine overwinningen in het leven. Vergeef jezelf voor je fouten en ga verder. Het is de enige manier. Geef nooit op.

Geef ook niet op als je die donkere wolk op dit moment boven je hebt hangen. Want je weet dat de zon er is. Daarboven. Probeer de zon te laten schijnen door die wolken. Volgens Phil Stutz doe je dit door dankbaarheid te voelen. Dat er altijd iets positiefs is, ook al zie je het niet. Want je gedachten, die altijd positief of negatief zijn, hebben een enorme impact op je gemoedstoestand. Dus als jij mocht kiezen hoe je je in een ellendige situatie zou voelen, zou je je dan super ellendig willen voelen (identificatie met iets dat buiten jezelf ligt) of zou je je naar omstandigheden oké willen voelen? Ja, ook hiermee moet je actief aan de slag, want dit is een dynamisch en actief proces van omgaan me jezelf, in relatie tot situaties, jezelf leren kennen, hoe je (onderbewust gecreëerde) reactiepatronen zijn. Heb compassie met jezelf, en probeer de dankbaarheid te voelen. Dit kan best lastig zijn. Daar is oefening voor nodig. Het balanceert tussen mindfulness en energie voelen waar ik op doel. Wil je hier meer van leren neem dan even contact op met me. Geef nooit op. Want dat is je ego of monkeymind of part X die praat en als je daar passief naar gaat luisteren ga je je zeker niet beter voelen. Geef nooit op.